● Odcinkiem AB nazywamy figurę utworzoną z punktów A i B, zwanych jego końcami, oraz wszystkich punktów leżących między nimi na prostej wyznaczonej przez te punkty ( lub: odcinek to część prostej ograniczona dwoma punktami, razem z tymi punktami ).

● Jeżeli A = B to odcinek AB nazywamy odcinkiem zerowym.

● Na płaszczyźnie odcinek niezerowy AB ma dwie osie symetrii: prostą w której się zawiera i prostą zwaną symetralną. ( na rysunku osie symetrii odcinka AB to proste l i k )

● W przestrzeni odcinek ma nieskończenie wiele osi symetrii.
W przestrzeni - osie symetrii, które są prostopadłe do odcinka AB leżą w jednej płaszczyźnie zwanej płaszczyzną symetralną odcinka AB
( na rysunku płaszczyzna α )

● Symetralną niezerowego odcinka AB nazywamy prostą prostopadłą do tego odcinka i przechodzącą przez jego środek.

● Symetralna odcinka jest tą osią symetrii odcinka, w której nie jest on zawarty.

● Symetralna odcinka niezerowego jest zbiorem wszystkich punktów płaszczyzny, których odległości od końców tego odcinka są równe.

● Każdy zbiór punktów płaszczyzny nazywamy figurą.

● Figura płaska jest ograniczona, gdy istnieje koło, w którym ta figura się zawiera.

● Figura płaska jest nieograniczona, gdy nie jest zawarta w żadnym kole.

● Każdy zbiór punktów przestrzeni nazywamy figurą przestrzenną.

● Figura przestrzenna jest ograniczona, gdy istnieje kula, w której ta figura się zawiera.

● Figura przestrzenna jest nieograniczona, gdy nie jest zawarta w żadnej kuli.

● Figurę nazywamy wypukłą jeżeli każdy odcinek, którego końce należą do figury zawiera się w tej figurze.

● Figury f₁ i  f₂ nazywamy figurami przystającymi ( f₁  ≡ f₂ ), gdy istnieje izometria przekształcająca figurę  f₁
na figurę f₂.

● Figury f₁ i f₂ nazywamy figurami podobnymi ( f₁ ~ f₂ ), gdy istnieje podobieństwo przekształcające figurę f₁
na figurę f₂.